پژوهشگر مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: جراحی محدود کننده گوارش به شرط انتخاب درست بیماران، یک مداخله ایمن برای درمان چاقی و بیماری‌های مرتبط با آن در افراد مسن(60 سال به بالا) بوده و خطر آن مشابه افراد جوان‌تر از آنها است.
۰
کد مطلب : ۶۱۰۷
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۳:۳۰
به گزارش پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، جراحی های محدود کننده دستگاه گوارش یکی از روش های موثر درمان چاقی است که طی سالیان اخیر کاربرد بیشتری نیز پیدا کرده است. انواع این عمل جراحی در ایران در بالاترین سطح کیفی و مطابق استانداردهای روز دنیا در مراکز معتبر در حال انجام است. باید به خاطر داشت که انتخاب افراد برای جراحی امر خطیری بوده که باید به دقت توسط متخصصین حوزه درمان چاقی انجام شود و انجام عمل جراحی برای همه گروه ها و افراد توصیه نمی شود. یکی از پرسش های مطرح در این زمینه میزان تاثیر و سودمندی این روش در ارتباط با سن افراد است. دکتر برزین، پژوهشگر عالی مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم با انجام یک طرح تحقیقاتی نشان داد که همه گروه های سنی به طور یکسان از این اقدام سود می برند. در این مطالعه نشان داده شد که میزان کاهش وزن، عوارض و بهبود بیماری های مرتبط با چاقی در بیماران کمتر از ۶۰ سال سن و نیز بالاتر به یک میزان است. همچنین بررسی ها نشان داد که مخاطرات انجام اینگونه جراحی ها نیز در این دو گروه تفاوتی ندارد. نگرانی دیگر در خصوص کاهش توده عضلانی مطرح بود که نتایج این مطالعه نشانگر این موضوع بود که از دست دادن توده عضلانی بیشتر در افراد مسن تایید نمی شود.
رژیم غذایی مناسب
برای درمان بیماران بالای 65 سال که دچار اضافه وزن هستند ، رژیم غذایی شامل محدودیت کالری متوسط و مصرف بالاتر پروتئین توصیه می شود. این از کاهش توده عضلانی جلوگیری کرده و عملکرد کلیه را بهبود می بخشد. دریافت روزانه 1.2 تا 1.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می تواند باعث حفظ عضلات بدن و بافت استخوانی شود.
رژیم غذایی مناسب
همچنین روش دیگری که برای درمان بیماران بالای 65 سال که دچار اضافه وزن هستند به کار میرود، رژیم غذایی شامل محدودیت کالری متوسط و مصرف بالاتر پروتئین توصیه می شود. این از کاهش توده عضلانی جلوگیری کرده و عملکرد کلیه را بهبود می بخشد. دریافت روزانه 1.2 تا 1.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می تواند باعث حفظ عضلات بدن و بافت استخوانی شود.
حفظ یا حتی افزایش تأمین پروتئین و اسیدهای آمینه از طریق رژیم غذایی موثرترین راه های تأخیر یا جلوگیری از کاتابولیسم پروتئین های عضلانی است. علاوه بر این، عضلات بیماران مسن به مقدار زیادی پروتئین و اسیدهای آمینه برای تحریک ساخت پروتئین نیاز دارند.
منبع : سلامت نیوز
